donderdag

Terugblikken op een schrijfweek die niet per se van een leien dakje ging, maar die achteraf bezien wél succesvol en productief was. Het is voldoenend om dingen te maken – helemaal als andere mensen het resultaat mooi en leuk vinden.

Fijne online koffiedate met een collega, mooi telefoongesprek met een opdrachtgever. Kortom: écht contact met mensen uit m’n ‘zakelijke’ netwerk. Hou ik van.

Yin yoga na de werkweek. Ik zie er altijd een beetje tegenop maar als ik het dan gedaan heb is het zó lekker. #blijvendoen

Dat E hier is. En dat ze een paar dagen blijft.

vrijdag

Meters maken met m’n Radboud Magazine-verhaal; zelfs aan het eind van de dag nog een focusblok van drie uur in het huis van vrienden.

Rondrijden door omgeving Nijmegen en samen plannen maken voor de toekomst. Wat is het fijn om hier terug te zijn.

Hoe ontspannen ik me voelde in sociaal contact. Dat het lukte om bij mezelf te blijven.

donderdag

  • Ontbijten met croissantjes, op een doordeweekse dag. Omdat het kan.
  • Rondje Singel wandelen met M, bijkletsen – en dat we nog lang niet waren uitgepraat toen we alweer terug bij onze fietsen waren.
  • ’s Avonds eten en Munchkin spelen met J. En dat B zulke lekkere wraps had gemaakt; ik kook vaker dan hij dus dan is het extra genieten als er een keer voor mij wordt gekookt.

zondag

  • Appeltaart bakken met A. (En überhaupt: haar hier over de vloer hebben en hoe relaxt dat was.)
  • Yin yoga in de ochtend. Wat een goede manier om de dag te beginnen.
  • Dat ik ongesteld werd, voor het eerst in ruim twee jaar – en keurig vier weken nadat m’n Mirena eruit is. Ik dacht niet dat ik dit ooit nog ging zeggen, maar: zo fijn! Mijn lichaam doet het nog. 😉

maandag

  • M’n dagelijkse ommetje door de sneeuw wandelen. Zo fijn, een witte wereld buiten. Zelfs al is de lucht nog grijs, er is veel meer licht.
  • B die weer veilig thuiskwam na een dag op pad door de sneeuw. Ik vond het maar niets dat hij met de auto het land door moest, maar ja, als huisarts kun je nu eenmaal moeilijk op afstand werken…
  • Bellen met E, bijpraten en erachter komen dat je ineens al een uur aan de telefoon zit.
En pianoles, dat was ook fijn vandaag. Ik begin echt weer in een flow te raken van ‘plezier hebben in spelen’. Soms moet ik een enorme drempel over en steeds vaker merk ik dat ik dan gewoon een aantal dagen zonder nadenken moet gaan oefenen. Terug in het ritme, dan volgt het plezier vanzelf. Mood follows action.